Jest to przestrzeń termiczna, w której powstaje silne sprzężenie zwrotne. Mamy do czynienia z przypadkiem, gdy dwa systemy współpracują i zasilają się wzajemnie. Świat po tej drugiej stronie, na który patrzymy, staje się ważniejszy niż problemy tych, którzy patrzą. A może jednak nie jesteśmy po stronie obserwującego? Mamy status oglądającego, ale nie wiemy, czy jeszcze mamy prawo do własności samego siebie. Po stronie oglądających nie ma już obywateli, są tylko konsumenci, dlatego gdy oni stają się ofiarami, nikt się tym nie przejmuje. Ważniejsze jest, aby z oglądającego stać się oglądanym.
Samo pojęcie ogrodzenia, czy też odgrodzenia i granicy, staramy się jako gatunek modyfikować, ponieważ przestało pełnić dotychczasową funkcję. Taki płot czy rozmyta granica zdecydowanie musi przypominać język telenoweli. Próbuję zmodyfikować samą koncepcję płotu lub granicy, ponieważ w obecnej formie przestały one pełnić swoją dawną funkcję. Płot lub rozmyta granica, z jaką mamy tutaj do czynienia, zdecydowanie powinny posługiwać się językiem opery mydlanej. Kolor drucianego ogrodzenia wręcz zachęca intruzów do jego przekroczenia. Postrzeganie rzeczywistości od dawna dostosowane jest do estetyki narcocorridos.
Nie ma sensu zajmować tutaj stron. Obie strony przenikają się nawzajem. Pewne jest, że lepiej oglądać Holokaust przez ogrodzenie. Istnieje podejrzenie graniczące z pewnością, że utknęliśmy w miejscu, które jest obserwowane z właściwej perspektywy. Może to my zdradziliśmy narcocorridos? To staje się normą w kulturze nielegalności. Za ogrodzeniem znajduje się zwykły szklany neon. Płot jest wykonany z drutu neonowego.
Jego wysokość sięga jednej trzeciej wysokości wejścia do Palacio Nacional.
