Trzy „eksplodujące” czaszki ze szkła (2021) – Projekt na ukończeniu. Rzeczy, które nie spełniają naszych oczekiwań, nie mogą być prawdziwe. Nie realizują założonych efektów. Nie wypełniają zadań, które na nie nakładamy. „Eksplodujące” czaszki nie czynią cudów, w jakie my wierzymy, są prawdziwe – spełniają swoje zadanie, wybuchając bez ostrzeżenia, nie wiadomo kiedy. Trzy wydłużone czaszki ze szkła krystalicznego. Szkło w każdej czaszce jest tak rozprężone, że może ulec pęknięciu, eksplozji, w każdym momencie. Momentu eksplozji nie można przewidzieć, może to nastąpić za tydzień, za rok, dwa albo za dziesięć lat lub dłużej. Nie można eksplozji kontrolować, można jedynie powiedzieć, że jedna z trzech czaszek może eksplodować wcześniej, tak samo jak można powiedzieć, że jeden z egzemplarzy może nigdy nie eksplodować. Czaszki zamknięte w szklanych gablotach i pod stałym nadzorem kamer, żeby zarejestrować moment zmiany.
Szkło w każdej czaszce jest tak rozszerzone, że może pęknąć lub eksplodować w każdej chwili.
Momentu eksplozji nie da się przewidzieć; może nastąpić za tydzień, za rok, za dwa, dziesięć lat lub później.
